Verlaagd oestrogeen in de menopauze geeft een verdunning van de bekleding van de afvoerbuis van de blaas naar buiten, de uretra. Gelijktijdig treedt er een verslapping van de spieren van de bekkenbodem op, waardoor vrouwen rond de menopauze at risk zijn voor het onvrijwillig verlies van urine. De voornaamste risico factoren zijn vaginale geboortes en het ouder worden.
De voornaamste vormen van urine verlies bij vrouwen zijn:
° Stress incontinentie. Veroorzaakt door verslapping van de bekkenbodem spieren, met als gevolg het verliezen, lekken van urine, met hoesten, niezen, lachen en het opheffen van zwaardere voorwerpen. Het komt veel voor in de overgang, maar wordt niet noodzakelijk slechter na de menopauze
° Urge incontinentie, ook wel overactieve blaas genoemd, wordt veroorzaakt door een overactieve geirriteerde blaasspier. Typisch moeten die vrouwen, als ze thuis komen en de sleutel in de deur steken, rennen naar het toilet of ze dreigen te laat te komen en beginnen al urine te verliezen nog voor dat ze het toilet bereikt hebben.
Urine verlies komt veel voor bij vrouwen in en na de overgang, maar mag niet beschouwd worden als iets onvermijdelijks dat hoort bij het ouder worden. Als het storend wordt, moet er over gesproken worden met de behandelende arts. (Vrouwen zijn vaak te beschaamd om hier over te spreken en zijn vaak ook onwetend over de verschillende oplossingen die er bestaan.)
Vrouwen met urinaire incontinentieklachten lopen een groot risico om ook urine te verliezen tijdens het vrijen en dit kan lijden tot vermijdingsgedrag en het verlies aan plezier met seks.
Bekkenbodem spier oefeningen, medicatie en chirurgisch ingrepen kunnen deze problemen oplossen. Simpel weg je blaas legen, gaan plassen, voor het vrijen helpt ook al.